సర్వగుహ్యతమం భూయః
శృణు మే పరమం వచః,
ఇష్టోసి మే దృఢమితి
తతో వక్ష్యామి తే హితమ్‌.
(ఓ అర్జునా!) రహస్యము లన్నిటిలోను పరమ రహస్యమైనదియు, శ్రేష్ఠ మైనదియునగు నా వాక్యమును మఱల వినుము. (ఏలయనిన) నీవు నాకు మిక్కిలి ఇష్టుడవు. ఇక్కారణమున నీయొక్క హితమునుగోరి మఱల చెప్పుచున్నాను.
******************************************************************************************* 64
మన్మనాభవ మద్భక్తో
మద్యాజీ మాం నమస్కురు,
మామేవైష్యసి సత్యం తే
ప్రతిజానే ప్రియోసి మే.
నాయందు మనస్సునుంచుము. నాయెడల భక్తి గలిగియుండుము. నన్నారాధింపుము. నాకు నమస్కరింపుము. అట్లు కావించెదవేని నీవు నన్నే పొందగలవు. నీవు నాకిష్టుడవై యున్నావు. కాబట్టి యథార్థముగా ప్రతిజ్ఞ చేసి చెప్పుచున్నాను.
******************************************************************************************* 65
సర్వధర్మాన్‌ పరిత్యజ్య
మామేకం శరణం వ్రజ,
అహం త్వా సర్వపాపేభ్యో
మోక్షయిష్యామి మాశుచః.
సమస్త ధరములను విడిచిపెట్టి నన్నొక్కనిమాత్రము శరణుబొందుము. నేను సమస్త పాపముల నుండియు నిన్ను విముక్తినిగ జేసెదను.
******************************************************************************************* 66
ఇదం తే నాతపస్కాయ
నాభక్తాయ కదాచన,
న చాశుశ్రూషవే వాచ్యం
న చ మాం యోభ్యసూయతి.
నీకు బోధింపబడిన ఈ గీతాశాస్త్రము తపస్సు లేనివానికిగాని, భక్తుడుకానివానికిగాని, వినుట కిష్టము లేనివానికిగాని లేక గురుసేవ చేయనివానికిగాని, నన్ను దూషించువానికిగాని (లేక నాయెడల అసూయజెందువానికిగాని) ఎన్నడును చెప్పదగినదికాదు.
******************************************************************************************* 67
య ఇమం పరమం గుహ్యం
మద్భక్తేష్వభిధాస్యతి,
భక్తిం మయి పరాం కృత్వా
మామేవైష్యత్యసంశయః.
ఎవడు అతిరహస్యమైన ఈ గీతాశాస్త్రమును నా భక్తులకు చెప్పునో అట్టివాడు నాయం దుత్తమ భక్తి గలవాడై, సంశయరహితుడై (లేక నిస్సందేహముగ) నన్నే పొందగలడు.
******************************************************************************************* 68
న చ తస్మాన్మనుష్యేషు
కశ్చిన్మే ప్రియకృత్తమః,
భవితా న చ మే తస్మా
దన్యః ప్రియతరో భువి.
మనుజులలో అట్టివానికంటె నాకు మిక్కిలి ప్రియము నొనర్చు వాడెవడును లేడు. మఱియు అతనికంటె నాకు మిక్కిలి ఇష్టుడైనవాడు ఈ భూలోకమున మఱియొకడు కలుగబోడు.
******************************************************************************************* 69
అధ్యేష్యతే చ య ఇమం
ధర్మ్యం సంవాదమావయోః,
జ్ఞానయజ్ఞేన తేనాహ
మిష్టస్స్యామితి మే మతిః.
ఎవడు ధర్మయుక్తమైన (లేక ధర్మస్వరూపమేయగు) మన యిరువురి ఈ సంభాషణమును అధ్యయనముచేయునో అట్టివానిచే జ్ఞానయజ్ఞముచేత నేనారాధింప బడినవాడనగుదునని నా నిశ్చయము.
******************************************************************************************* 70
శ్రద్ధావాననసూయశ్చ
శృణుయాదపి యో నరః,
సోపి ముక్తశ్శుభాన్‌ లోకాన్‌
ప్రాప్నుయాత్పుణ్యకర్మణామ్‌.
ఏ మనుజుడు శ్రద్ధతోగూడినవాడును, అసూయలేనివాడునునై ఈ గీతాశాస్త్రమును వినునో, అట్టివాడును పాపవిముక్తుడై పుణ్యకార్యములను చేసినవారి యొక్క పుణ్యలోకములను పొందును.
******************************************************************************************* 71
కచ్చి దేతచ్ఛ్రుతం పార్థ
త్వయైకాగ్రేణ చేతసా,
కచ్చి దజ్ఞానసమ్మోహః
ప్రనష్ట స్తే ధనంజయ.
ఓ అర్జునా! నాయీబోధను నీవు ఏకాగ్ర మనస్సుతో వింటివా? అజ్ఞానజనితమగు నీయొక్క భ్రమ (దానిచే) సంపూర్ణముగా నశించినదా?
******************************************************************************************* 72
